عکس OPG

از مزایای عکس دندان OPG می­‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

پوشش گسترده برای تصویربرداری از دندان‌ها و استخوان‌های صورت از جمله مفصل TMJ (مفصل فکی گیجگاهی)
پایین بودن مقدار پرتوی که بیمار در معرض آن قرار می‌گیرد
آسان بودن پروسه عکسبرداری برای بیمار
قابلیت استفاده برای بیمارانی که در باز کردن دهان خود محدودیت دارند
کوتاه بودن زمان لازم برای تصویربرداری
کمک به آموزش بصری به بیماران و نشان دادن تصویر مشکل به ‌آنها

قبل از عکسبرداری دندان
در صورتی که باردارید ، یا احتمال می‎دهید باردار باشید ، حتما دندانپزشک خود را در جریان بگزارید. معمولاً در حین بارداری برای بیماران رادیوگرافی انجام نمی‌شود و این کار تا زمان تولد نوزاد به تأخیر می‌افتد. با این حال ، در برخی از شرایط مثل عفونت یا آسیب حاد دندان ممکن است مجبور شوند در دوران بارداری رادیوگرافی انجام دهند. به عنوان یک قاعده کلی ، سه ماهه میانی بارداری پایدارترین دوره برای انجام کارهای دندانپزشکی است. در صورتی که بیش از چند دقیقه ایستادن برایتان مشکل است نیز لازم است رادیولوژیست را از وضعیت خود مطلع کنید.

پزشک یا متخصص ممکن است از شما بخواهد همه عکس‌های اشعه ایکس یا عکس‌های دندانپزشکی دیگری که قبلا گرفته‌اید را همراه خود ببرید تا از آن‌ها برای مقایسه شرایط استفاده نمایند.

برای تصویربرداری OPG می‌توانید لباس‌های معمولی خود را به تن داشته باشید ، اما لازم است هرگونه جواهرات ، عینک یا سایر لوازم جانبی یا ایمپلنت‌های فلزی که در قسمت فوقانی بدنتان هستند را خارج کنید زیرا این موارد در تصاویر اشعه ایکس ظاهر می‌شوند و ممکن است باعث مبهم شدن تصویر ساختارهای مهمی از بدن بشوند.

نحوه انجام عکس OPG
در طول عکسبرداری OPG با اشعه ایکس از شما می‌خواهند که در مقابل دستگاه اشعه ایکس بایستید یا بنشینید و چانه خود را روی یک دسته پلاستیکی قرار دهید. برای اطمینان از این که سر در طول تصویربرداری ثابت باقی می‌ماند ، باید یک دهنگیر را به آرامی بین دندان‌هایتان نگه دارید. سپس بخشی از دستگاه اطراف سر شما می‌چرخد و بدین نحو تصویربرداری انجام می‌شود. بیماران بلافاصله بعد از تصویربردای می‌توانند فعالیت‌های عادی خود را از سربگیرند.

خطرات و عوارض ناشی از OPG دندانی چیست؟
بر اساس مطالعات انجام شده OPG دندانی یکی از تصویربرداری‌هایی است که در آن از کمترین میزان پرتو استفاده می‌شود. استفاده از اشعه x دیجیتالی هم مقدار پرتو مورد استفاده را تا 80٪ کاهش می‌دهد. اگرچه دستگاه اشعه ایکس بسیار بزرگ به نظر می‌رسد ، اما خود اشعه ایکس از یک مخروط کوچک بیرون می‌آید. این مخروط ناحیه تابش اشعه را به مساحتی کمتر از دایره‌ای به قطر 7 سانتی متر محدود می‌کند. همچنین دستگاه‌های اشعه ایکس به خوبی پوشانده شده‌اند. قرار گرفتن در معرض تابش، فقط کمی بیش از قطر پرتو خواهد بود.

همه‌ کلینیک‌های دندانپزشکی که از تجهیزات اشعه ایکس استفاده می‌کنند:

تجهیزاتشان باید مجوز داشته باشد
حتماً باید بازرسی‌های منظم از تجهیزاتشان صورت بگیرد تا اطمینان حاصل شود تجهیزات از شرایط مناسب برخوردارند
باید شرایط قانونی که دولت و نظام پزشکی تعیین کرده است را رعایت کنند.
مثل هر کار دیگری در زندگی ، در عکسبرداری با اشعه ایکس هم بایستی خطرات احتمالی مدیریت شود. برای تصمیم‌گیری در مورد این که لازم است از عکس OPG استفاده شود یا خیر، دندانپزشک عوامل مختلفی مثل وضعیت بهداشت دهان و دندان فرد در گذشته و حال ، سلامت دهان و دندان‌ها ، سلامتی عمومی ، خطر بیماری و هرگونه علائم بیماری دهان و درمان دندانپزشکی پیشنهادی را مد نظر قرار خواهد داد.

محدودیت‌های تصاویر OPG با اشعه ایکس چیست؟
تصاویر پانارومای اشعه ایکس (OPG) اطلاعات دقیق و جزئی در مورد تک تک دندان‌ها و بافت نرم به دست نمی‌دهد. در برخی موارد ، به دلیل تار بودن تصاویر اندازه‌گیری دقیق دندان‌ها و فک ممکن نیست. اگر دندانپزشک به اطلاعات بیشتری احتیاج داشته باشد از بیمار می‌خواهد سی تی اسکن دندانی یا ام آر آی انجام دهد.

هزینه عکس OPG
هزینه عکس opg در کلینیک­‌های دندانپزشکی معمولا نرخ مشخصی دارد و اینکه آیا مرکز دندانپزشکی با بیمه های مختلف قرارداد دارد یا خیر باید قبل از انجام عکسبرداری دندان پرسیده شود.

هر چند وقت یکبار لازم است OPG یا عکس اشعه ایکس از دندان‌ها گرفته شود؟
دندانپزشکان در قبال سلامت بیماران خود مسئولیت دارند و لازم است بین مزایای تشخیص دقیق و مضراتی که قرار گرفتن غیر ضروری بیماران در اشعه‌های مضر ممکن است برای سلامتیشان داشته باشد سبک و سنگین کنند .

تعداد و فواصل دفعات عکسبرداری با اشعه ایکس به وضعیت سلامت دهان و دندان ، سلامت کلی بدن و وضعیت فوری هر بیمار بستگی دارد. اگر وضعیت سلامت دهان و دندان یک فرد پایدار باشد ، احتمالاً کمتر از افرادی که احتمال ابتلا به پوسیدگی دندان در آن‌ها بالاتر است به رادیوگرافی نیاز دارد. یا اگر سلامتی کلی فردی پایدار باشد ، احتمالاً کمتر از فردی که دچار بیماری‌های حاد و خاص است به رادیوگرافی نیاز دارد؛ و در نهایت ، اگر کسی در حال انجام بعضی درمان‌های خاص دندانپزشکی مثل درمان ریشه باشد ، ممکن است طی جلسات متوالی درمان به چندین بار رادیوگرافی احتیاج داشته باشد.